حضرت معصومه (س) دختر امام موسی کاظم می باشند که در اول ذیقعده سال ۱۷۳ هجری قمری در شهر مدینه متولد شدند . ایشان در پی سفر به ایران و دیدن برادرشان امام رضا (ع) بیماری سختی گرفتند و از دنیا رفتند . پیکر ایشان را در شهر قم به خاک سپرده شدند .

 

حضرت فاطمه بنت موسی بن جعفر ملقب به فاطمه معصومه از امام‌زادگان مشهور و معروف محسوب می‌شود. مادر آن حضرت نجمه (سلام‌الله‌علیها) و برادرش امام رضا (علیه‌السلام) بود. در سال ۲۰۱ (هـ. ق) وقتی مأمون عباسی حضرت امام رضا (علیه‌السلام) را به عنوان ولیعهد خود تعیین نمود، به دعوت آن حضرت برای دیدار برادر عازم خراسان شد و در راه بیمار شد و در دهم ماه ربیع الثانی، در سن بیست و هشت سالگی، در شهر قم درگذشت و به خاک سپرده شد. برخی علت درگذشت ایشان را مسمومیت و برخی غم و اندوه ناشی از کشته شدن برادران و برادرزادگان خویش در ساوه توسط ماموران عباسی دانسته‌اند. حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) دارای شخصیتی رفیع و والا مقام است؛ به‌طوری‌که ائمه طاهرین (علیهم‌السّلام) از این بانو، با جلالت و تکریم یاد کرده‌اند و حتی پیش از ولادت آن حضرت، بلکه پیش از ولادت پدر بزرگوارش، نام او بر لسان بعضی از ائمه (علیهم‌السّلام) آمده و از مقام والای او سخن گفته‌اند.

 

سفر به ایران

حضرت معصومه یکسال پس از ورود برادرش حضرت امام رضا (علیه‌السّلام) به ایران به همراه عده‌ای از برادران و خواهران و عده دیگری از خویشان به منظور دیدار امام رضا (علیه‌السّلام) وارد ایران شدند.جعفر مرتضی عاملی می‌نویسد: «حضرت معصومه در راس یک قافله ۲۲ نفری متشکل از علویان و برادران امام رضا (علیه‌السّلام) برای دیدار با آن امام همام رهسپار ایران گردید»