فرارسیدن ایام لیالی قدر و شهادت امیرمومنان امام علی (ع) تسلیت باد

حضرت امام صادق(ع) می فرماید: تقدیر مقدرات در شب نوزدهم و تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضاء آن در شب بیست و سوم است.

چنانکه از آیه‌های "سوره قدر"، بروشنی فهمیده می‌شود، در هر سال شبی هست، که از هزار ماه ، به ارزش، و قدر و فضیلت ، برتر است. و این شب، در هر سال، هست. و در هر سال، یک شب، شب قدر است. در این شب، فرشتگان به همراه بزرگ خویش (روح) به زمین می‌آیند، و هر امر و فرمان و تقدیری، که از سوی خدا معین شده است ،برای یک سال، تا شب قدر سال آینده ، فرود می‌آورند.

آنچه از احادیثی که در تفسیر این سوره، و تفسیر آیات آغاز سوره "دخان" و جز آن رسیده است، فهمیده می‌شود، این است که فرشتگان در شب قدر مقدرات یک ساله را به نزد "ولی مطلق زمان" می‌آورند، و بر او عرضه می‌دارند و به او تسلیم می‌کنند. این واقعیت، همواره، بوده است و خواهد بود. در روزگار پیامبر اکرم، محل نزول فرشتگان شب قدر، آستان مصطفی صلی الله علیه و آله بوده است.

برخی گفته‌اند: این شب قدر، به روزگاران پیامبر صلی الله علیه و آله بود، و سپس از میان رفت. اما چنین نیست، زیرا که همه اصحاب پیامبر و علمای اسلام معتقدند که شب قدر، تا قیام قیامت، باقی است.

شیخ طبرسی نیز، در این باره، روایتی از ابوذر غفاری نقل می‌کند:

 - از ابوذر غفاری روایت است که گفت: به پیامبر خدا گفتم: ای پیامبر! آیا شب قدر و نزول فرشتگان، در آن شب، تنها در زمان پیامبران وجود دارد، و چون پیامبران از جهان رفتند، دیگر شب قدری نیست پیامبر فرمود: "نه، بلکه شب قدر، تا قیام قیامت هست."

چنانکه "قرآن کریم" تا قیام قیامت هست و "حجت" است، صاحب شب قدر نیز همواره هست و همو "حجت" است. و پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، این مقام، از آن جانشینان پیامبر است. و همین دو واقعیت بزرگ است

(یعنی: وجود شب قدر در هر سال، و وجود صاحب شب قدر در هر عصر)، که امام علی بن ابیطالب علیه السلام، از آنها، این چنین یاد می‌کند: شب قدر، در هر سال هست. در این شب امور همه سال (و تقدیرها و سرنوشت‌ها) فرو فرستاده می‌شود، پس از درگذشت پیامبر صلی الله علیه و آله نیز، این شب، صاحبانی دارد.

شهادت حضرت علی (ع)

حضرت علی (ع) فرزند ابوطالب شیخ بنی هاشم عموی پیغمبر اکرم (ص) بود که پیغمبر اکرم او را سرپرستی نموده و در خانه خود جای داده و بزرگ کرده بود و پس از بعثت نیز تا زنده بود ازآن حضرت حمایت کرد و شر کفار عرب و خاصه قریش را از وی دفع نمود.

حضرت علی (ع) بنا به نقل مشهور ده سال پیش از بعثت متولد شد و پس از شش سال بر اثر قحطی که در مکه و حوالی آن روی داد بنا به در خواست پیغمبر اکرم (ص)  از خانه پدر به خانه پسرعموی خود یعنی پیغمبر اکرم  منتقل کردید. و تحت سرپرستی و پرورش مستقیم آن حضرت درآمد پس از چند سال که پیغمبر اکرم (ص) به موهبت نبوت نایل شد و برای نخستین بار در غار حرا وحی آسمانی به وی رسید. وقتی که از غار رهسپار شهر و خانه خود شد وما جرا را فرمود ،حضرت علی (ع) به آن حضرت ایمان آورد.

و باز درمجلسی که پیغمبر اکرم (ص) خویشاوندان نزدیک خود را جمع کرده و به دین خدا دعوت نمود فرمود نخستین کسی از شما که دعوت مرا بپذیرد خلیفه و وصی و وزیر من خواهد بود.تنها کسیکه از جای خود بلند شد و ایمان آورد حضرت علی (ع) بود و پیغمبر اکرم ایمان او را پذیرفت و وعده های خود را درباره اش امضا نمود.

از این روی حضرت علی (ع) نخستین کسی است که به اسلام ایمان آورد و نخستین کسی است که هرگز غیر خدای یگانه را نپرستید.

در مدینه نیز ملازم پیغمبر اکرم (ص) بود و آن حضرت در هیچ زمان حضرت علی (ع) را کنار نزد و یگانه دختر محبوبه خود فاطمه را به عقد آن حضرت درآورد. و در موقعی که میان اصحاب خود عقد اخوت می بست حضرت علی (ع) را برادر خود قرار داد.

  حضرت علی (ع) درتمام  جنگهایی که پیغمبر اکرم (ص) شرکت داشتند حاضر شد جز جنگ تبوک که آن حضرت اورا درمدینه به جای خود قرارداده بودودر هیچ جنگی پای به عقب نگذاشت.

  حضرت علی (ع)در سال ۴۰ هجری در ماه مبارک رمضان در شب نوزدهم ضربت خوردند و در شب بیست و یکم به شهادت رسیدند.

حضرت علی (ع) با همه وجود و خالصانه از حریم دین خدا حمایت کرد لحظه ای در آسایش نبود مخصوصا در ایام پر مخاطره حکومت عدل گسترش که نظیر  آن وجود نداشته است. پیامبر اکرم (ص) حضرت علی  و خودشان را از یک شجره می دانستند و می فرمایند: .من و علی پدر این امت هستیم. من شهر علم هستم و علی درب آن.